Ο μεταλλευτικός κλάδος αγκαλιάζει την πολυμορφία, την ισότητα και τη συμπερίληψη
08.03.24
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, ο κόμβος ενημέρωσης για την αξιακή αλυσίδα των εξορυσσόμενων πρώτων υλών στην Ελλάδα RawMatHub, φιλοξενεί συνεντεύξεις τεσσάρων εργαζομένων μας σε ένα αφιέρωμα στο οποίο γίνεται κατανοητό πως οι πρώτες ύλες για την ενδυνάμωση και βιωσιμότητα της εξορυκτικής βιομηχανίας είναι ο επαγγελματισμός, η καινοτομία και το πάθος για τη δουλειά.
Η Δήμητρα Ζαφειρούδα, η Καλλιόπη Κόκκαλη, η Σοφία Ασπρούδη και η Αναστασία Ξενίδη εργάζονται ως μηχανικοί βάρδιας στην κατασκευή της υπόγειας σήραγγας στο έργο των Σκουριών, ανήκοντας στη νέα γενιά μηχανικών που απασχολούνται σε μια από τις μεγαλύτερες άμεσες ξένες επενδύσεις της χώρας. Τέσσερις νέες επαγγελματίες αποφάσισαν να δουν την πρόκληση ως ευκαιρία και επέλεξαν να επενδύσουν το μέλλον τους στις ορυκτές πρώτες ύλες.
Ερώτηση: Ο κλάδος των Ορυκτών Πρώτων Υλών (ΟΠΥ) είναι ένας ιδιαίτερα απαιτητικός χώρος με προφίλ που ισορροπεί, διαχρονικά -και, ίσως, παράδοξα- μεταξύ της αναγκαιότητας του ως απαραίτητος αρωγός στις σύγχρονες τεχνολογίες και των παραδοσιακών δομών διοίκησης και λειτουργίας. Πώς επιλέξατε να δραστηριοποιηθείτε σε αυτόν τον τομέα;
Δήμητρα Ζαφειρούδα
“Η ενασχόληση μου με τον κλάδο δεν ήταν απλά μια συνέχιση της οικογενειακής παράδοσης αλλά και μια συνειδητή επιλογή”
Ο μεταλλευτικός κλάδος, όντως, παρουσιάζει μια ιδιαίτερη ισορροπία, καθώς συνδυάζει την απαραίτητη συμβολή του στις σύγχρονες τεχνολογίες με δομές που διατηρούν μια έντονα παραδοσιακή και πολλές φορές στερεοτυπική χροιά. Η επιλογή μου να δραστηριοποιηθώ σε αυτόν τον τομέα οφείλεται αρχικά, στο γεγονός πως η περιοχή μου έχει μακρά μεταλλευτική ιστορία, με την πλειοψηφία των κατοίκων να ασχολείται με τη μεταλλευτική δραστηριότητα, συμπεριλαμβανομένων και μελών της οικογένειας μου, καθώς τόσο ο πατέρας μου, όσο και ο παππούς μου εργάστηκαν στα μεταλλεία της περιοχής.
Είμαι η τρίτη γενιά που συνεχίζει αυτή την -τρόπον τινά- οικογενειακή παράδοση, μια κληρονομιά που άσκησε σημαντική επιρροή στην επιλογή, αρχικά της ακαδημαϊκής και μετέπειτα επαγγελματικής μου κατεύθυνσης. Ωστόσο, η ενασχόληση με τον κλάδο δεν ήταν απλά μια συνέχιση της οικογενειακής παράδοσης, αλλά ταυτόχρονα ήταν και μια συνειδητή επιλογή. Ο πατέρας μου, όντας και ο ίδιος εργαζόμενος στον κλάδο, μου ενέπνευσε αγάπη και ενδιαφέρον για τα ορυκτά, τις μεθόδους εξόρυξης και στη συνέχεια αξιοποίησης τους.
Επιπλέον, νιώθω ιδιαίτερα τυχερή που η εργασία μου, μου επέτρεψε να παραμείνω στον τόπο μου, χωρίς κάποια έκπτωση στην ποιότητα ζωής μου. Συχνά, οι νέοι αναγκάζονται να μετακομίσουν σε αστικά κέντρα για να κυνηγήσουν επαγγελματικές ευκαιρίες αξιώσεων στο αντικείμενο που έχουν σπουδάσει. Στην περίπτωση μου, η ακαδημαϊκή επιλογή μου, σε συνδυασμό με την ύπαρξη μιας από τις κορυφαίες μεταλλευτικές εταιρείες της χώρας στην περιοχή μας, μου επιτρέπει την προσωπική και επαγγελματική μου ανάπτυξη, καθώς και την παραμονή στην γενέτειρα μου.
Ερώτηση: Πείτε μας λίγα λόγια για την εμπειρία σας ως επαγγελματία στον τομέα των ΟΠΥ. Ποια αναγνωρίζετε ως τη μεγαλύτερη πρόκληση που κληθήκατε να αντιμετωπίσετε, ως σήμερα, στο εργασιακό περιβάλλον σας;
Καλλιόπη Κόκκαλη
“Για να αποδείξω την αξία μου παρατηρούσα τα πάντα: τον κόσμο του λατομείου, τα μηχανήματα έργου μέχρι και το βουνό σε καθημερινή βάση. Έπαιρνα αποφάσεις, έκανα λάθη, αλλά στο τέλος μάθαινα και βελτιωνόμουν συνεχώς".
Ως νέα μηχανικός, απασχολήθηκα ως Επιβλέπων Μηχανικός και Τεχνικός Ασφαλείας σε ένα από τα μεγαλύτερα λατομεία της χώρας. Η μεγαλύτερη πρόκληση που κλήθηκα να αντιμετωπίσω, ήταν πως θεώρησα δεδομένο ότι έπρεπε να αποδείξω πως αξίζω αυτή τη θέση, σε ένα ανδροκρατούμενο και με δύσκολες συνθήκες (άμεση έκθεση στις καιρικές συνθήκες) περιβάλλον και να γίνω αποδεκτή από τους εργαζομένους.
Για να το πετύχω, θυμάμαι παρατηρούσα τον κόσμο του λατομείου, τα μηχανήματα έργου μέχρι και το βουνό σε καθημερινή βάση. Έπαιρνα αποφάσεις, έκανα λάθη, αλλά στο τέλος μάθαινα και βελτιωνόμουν συνεχώς. Η εμπιστοσύνη δεν άργησε να έρθει, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν είχα και κάποιες δυσάρεστες εμπειρίες που έπρεπε να αντιμετωπίσω όσον αφορά τις στερεοτυπικές διακρίσεις λόγω του φύλου μου.
Η εργασία στο λατομείο αποτέλεσε μια σκληρή αλλά πολύτιμη εμπειρία. Η δική μου προσέγγιση ήταν να μην παίρνω ποτέ τα σχόλια προσωπικά. Εστίαζα στην εργασία μου, αποδεικνύοντας μεθοδικά την αξία και τις δυνατότητες μου. Το θετικό σήμερα είναι ότι η κατάσταση στη χώρα έχει ξεκινήσει να αλλάζει, και οι εταιρείες επενδύουν ολοένα και περισσότερο σε θέματα πολυμορφίας, ισότητας και ενσωμάτωσης, δίνοντας στις γυναίκες την ευκαιρία να διεκδικήσουν δυναμικά την ισότιμη θέση τους στον κλάδο. Θεωρώ ότι ο κλάδος μόνο οφέλη μπορεί να αποκομίσει εάν συνεχίσει προς αυτή την κατεύθυνση, αξιοποιώντας το πλήθος των δυνατοτήτων που προσφέρουν οι γυναίκες σε μια μεταλλευτική εταιρεία.
Ερώτηση: Work-Life balance: Με ποιες «πρώτες ύλες» εκτιμάτε ότι μπορεί να επιτευχθεί αυτός ο στόχος για μία γυναίκα επαγγελματία στον τομέα των Ορυκτών Πρώτων Υλών;
Σοφία Ασπρούδη
Η επιθυμία να επιτύχουμε την τέλεια ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής γίνεται πολλές φορές στόχος ζωής. Για να επιτευχθεί αυτή η ισορροπία θεωρώ ότι χρειάζονται από την πλευρά της γυναίκας-επαγγελματία στο χώρο των ΟΠΥ οι εξής «πρώτες ύλες»: αποφασιστικότητα, οργάνωση και φυσικά το ενδιαφέρον για συνεχή εξέλιξη στο συγκεκριμένο χώρο εργασίας.
Η δική μου επαγγελματική σταδιοδρομία ξεκίνησε με αρκετές δυσκολίες, οπότε ο πρωταρχικός μου στόχος ήταν ανέκαθεν να μπορέσω να εργαστώ σε ένα περιβάλλον που θα μου προσφέρει ένα είδος ασφάλειας με την έννοια να μπορώ να κάνω μακροπρόθεσμα σχέδια, χωρίς να υπάρχει το άγχος της αβεβαιότητας για το μέλλον, τόσο σε επαγγελματικό όσο και σε προσωπικό επίπεδο. Η δυνατότητα εργασίας σε μεταλλείο εντός Ελλάδας, σε ένα χώρο εργασίας που ακόμη και σήμερα στη χώρα μας θεωρείται ανδροκρατούμενος, καθώς και η δυνατότητα παραμονής για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα σε μια περιοχή, αποτέλεσαν σημαντικά κριτήρια επιλογής για να εργαστώ στην Ελληνικός Χρυσός.
Επιπλέον, εξίσου σημαντικός παράγοντας για μένα ήταν ότι η κουλτούρα της εταιρείας προάγει ίσες ευκαιρίες μεταξύ ανδρών και γυναικών και δίνει τη δυνατότητα ανέλιξης των γυναικών σε θέσεις ευθύνης. Επιπλέον, επέδρασε θετικά το γεγονός ότι η εταιρεία δεν καθιστά απαγορευτική τη δημιουργία οικογένειας, όπως συμβαίνει σε πολλούς άλλους εργασιακούς χώρους, αλλά αντίθετα την ενθαρρύνει και την υποστηρίζει.
Αναστασία Ξενίδη
Η επίτευξη ισορροπίας μεταξύ εργασίας και προσωπικής ζωής αποτελεί καίριο ζήτημα, ιδιαίτερα για γυναίκες επαγγελματίες σε απαιτητικούς κλάδους, όπως ο τομέας των ΟΠΥ. Η θέληση, το πρόγραμμα και ο καθορισμός προτεραιοτήτων είναι αυτά που θα χαρακτήριζα «πρώτες ύλες» προς αυτή την κατεύθυνση.
Για να επιτευχθούν όμως τα παραπάνω θεωρώ πως είναι ιδιαίτερα σημαντικός και ο παράγοντας της σταθερότητας. Έχοντας μεγαλώσει σε ένα περιβάλλον μετεγκατάστασης και έχοντας μετακινηθεί και ως ενήλικη για λόγους εργασίας, νιώθω ευγνώμων που μου δίνεται η ευκαιρία μέσα από το σημερινό μου εργασιακό περιβάλλον, το οποίο προωθεί και στηρίζει την ισότητα μεταξύ των φύλων και τη διαφορετικότητα, να δοκιμάσω να οργανώσω την καθημερινότητα μου με μεγαλύτερη ευκολία και με τέτοιο τρόπο ώστε να υπάρχουν πιο μακροπρόθεσμα σχέδια.
Ερώτηση: Τα τελευταία έτη παρατηρείται μια προσπάθεια εξωστρέφειας του τομέα των ΟΠΥ, με στόχο την πιο ουσιώδη επικοινωνία με την κοινωνία, η οποία έχει πλέον μεγαλύτερη επίγνωση στα θέματα που τον αφορούν. Σε αυτό το πλαίσιο, η στελέχωση του τομέα σε θέσεις ευθύνης αρχίζει, σταδιακά, να παίρνει και γυναικεία χροιά. Πόσο κοντά ή μακριά πιστεύετε ότι βρίσκεται η ισότιμη συμμετοχή των γυναικών επαγγελματιών σε αυτόν το χώρο;
Αναστασία Ξενίδη & Σοφία Ασπρούδη
“Παρατηρείται σταδιακή αύξηση της γυναικείας παρουσίας σε θέσεις ευθύνης, γεγονός αισιόδοξο που μαρτυρά και μια στροφή προς την ισότητα”
Είναι αλήθεια ότι ο κλάδος των ΟΠΥ έχει κάνει βήματα προς την εξωστρέφεια και την ουσιαστικότερη επικοινωνία με την κοινωνία. Η αυξημένη ευαισθητοποίηση σε θέματα που άπτονται του κλάδου, όπως η βιώσιμη ανάπτυξη και η προστασία του περιβάλλοντος, έχει φέρει στο προσκήνιο την ανάγκη για ουσιαστικό διάλογο με το κοινό.
Στο πλαίσιο αυτό, παρατηρείται και μια σταδιακή αύξηση της γυναικείας παρουσίας σε θέσεις ευθύνης, γεγονός αισιόδοξο που μαρτυρά και μια στροφή προς την ισότητα. Ωστόσο, η πορεία προς την πλήρη ισότιμη συμμετοχή των γυναικών στον κλάδο παραμένει μακρά και απαιτεί ακόμα σθεναρή και συντονισμένη προσπάθεια.
Διαβάστε ολόκληρο το αφιερώμα Ορυκτές πρώτες ύλες, γένους θηλυκού.
